Tag archieven: 50

Sara meets Marlies

Het is er dan eindelijk van gekomen. Ik heb mijn eigen Marlies Dekker BH. Een langgekoesterde wens is in vervulling gegaan. Wat is de hype rond de Marlies Dekker lingerie zult u zich afvragen. Op de hanger ziet de bh er als iedere bh van een willekeurig merk uit. Maar als je zoiets aandoet, dan doet het echt iets met je. “Ik ben verleidelijk”,  zegt dit kledingstuk. Maar is het echt waar. Tenslotte heeft de Marlies nog maar een keer mijn borsten mogen omvatten en dat was in de paskamer van de lingeriewinkel. Na het betalen liep ik toch wel stralend door de stad met een zwart tasje met daarop Marlies Dekker. Achteloos liet ik het staan naast mijn tafeltje tijdens het lunchen. Volgens mij kon iedereen al zien dat ik een vrouw van de wereld ben. En ik had ‘em nog niet eens aan.Ik ben geen lingerie mens. Nooit geweest. Voor mij gewoon onderbroeken van de HEMA en dito bh’s. Als het maar niet te strak zit en bij voorkeur zeker geen stekende baleinen of nog erger bh’s met voorgevormde cups en ijzeren klemmen die de borsten bijkans afknellen. Ik kan het gewoon niet hebben aan mijn borsten die na diverse bestralingen en operaties niet meer zijn wat ze waren. Een verschil in borsten is met het blote oog in een bh niet echt te zien, maar owee als ik deze bustehouder uitdoe; dan blijken de jongens vooral in gewicht enorm te verschillen. Niet dat het een probleem is; immers is daar de befaamde kipfilet voor uitgevonden. Een stukje nepborst dat je gewoon in de bh meedraagt. Het geeft precies de juiste bolling op het juiste plekje. Overigens is de vergelijking met een kipfilet echt zo levensecht dat ik een keer per ongeluk deze echt heb aangezien voor een stukje kippenvlees. Maar dat is weer een ander verhaal.Ook onderbroeken in de zogenoemde type string zijn niets voor mij. O, ik heb het genoeg keren geprobeerd. Een string onder de spijkerbroek gaf mij het gevoel alsof ik de hele avond met een schurend tomatentouwtje in mijn kruis liep. Nog maar niet te spreken van de omgekeerde sensatie die het kledingstuk teweeg bracht in mijn bilnaad. De naastbillen en de ‘love handels’ aan de zijkant van een dergelijk broekje geven nu niet echt de sensatie van het zijn van een droomvrouw. Ik vond het zelf zo lelijk dat ik de string al uit deed in de badkamer om zo niet onder ’s mans ogen hoefde te verschijnen. Marlies moet het allemaal op gaan heffen. Zij zal mij weer vrouw laten voelen en met haar verleidelijke bandjes en haakjes, gekunstelde nekbanden, een heel nieuw bh leven inluiden. Ja, je moet toch wat als je net Sara bent geworden. De strijd met de zwaartekracht is in alle hevigheid aangebroken en hier en daar moet je een statement zetten. Nog even en dan ga ik het echt proberen. Nu maar hopen dat iemand het verschil ziet.

Geschreven in 2009 het jaar dat ik 50 werd.