Oliebollen

Oliebollen bakken is een ware traditie in onze familie. Het begon allemaal met het inslaan van de ingrediënten. Geen pak Koopmans natuurlijk maar de originele ingrediënten zoals meel, water, zout, verse gist en een groot aantal zakjes krenten en rozijnen. Want een bol moest volgens mijn vader goed gevuld zijn. Weken van tevoren kocht mijn moeder al slaolie in. Want de oliebollen moesten wel goed kunnen drijven in het vet.

Het hele oliebollen bakken was eigenlijk een zaak van mijn vader. Hij kookte normaliter nooit; deed niets in de keuken, maar eind december bakte hij wel de oliebollen.

Beslag maken was een belangrijk onderdeel. Met verse gist die vloeibaar werd gemaakt met suiker. Alles volgens een oud familierecept, dat overigens nog steeds in de familie is.

Het beslag werd in een plastic teil gemaakt. Ik weet nog dat mijn kleine broertje in hetzelfde teiltje gebaad werd. Vervolgens werd een oude jas om de teil gedaan en –maar dat weet ik niet zeker meer- deze in een andere teil gezet met warm water. Dan was het lang wachten tot het beslag genoeg gerezen was om te gaan bakken.

Bij ons thuis gebeurde dit gewoon in de keuken, maar mijn jongste broer die het oliebollenbakken in de familietraditie voortzet, doet dit in de schuur.

Dan wordt een oud gascomfort tevoorschijn gehaald dat waarschijnlijk nog uit de tijd dat Abraham van Baalen senior tuinde stamt. Het vuur ontstoken en het vet verwarmd. En dan die eerste bol. Dat is HET moment van het oude jaar. Daarna wordt in sneltreinvaart het beslag in de pan gegooid en komt de ene na de andere oliebol er gebakken uit. Het personeel dat rond die tijd naar huis gaat neemt natuurlijk ook een bolletje in de hand mee.

Oliebollen bakken is een mooie traditie.  Overigens eet ik zelf bijna geen oliebollen. Alleen op nieuwjaarsdag ontbijt ik met een oliebol. Dat is dan weer mijn eigen traditie.

Voor u allen een heel mooie en fijne oudejaar overgang en alvast een gezond nieuwjaar.