Manlief heeft een drone gekregen van zijn zoon. Een drone die er heel fragiel uitziet, maar gevuld met voldoende AA batterijen en opgeladen maakt het apparaat in huis al een heleboel herrie.
Op You Tube kijkt Hans alvast hoe hij de drone moet besturen, want uit de ‘Japanse’ gebruiksaanwijzing raakt hij niet wijs. De dagen nadat we helemaal ‘drone-klaar’ stonden waaide het enorm. Daarom durfden we het niet aan om de drone uit te proberen.
Dinsdagavond na achten kregen we opeens het idee om naar buiten te gaan met het nieuwe speeltje. Het was windstil, prachtig weer. Hans zou op het grasveld voor ons huis gaan staan en ik vanuit het balkon alles filmen. Omdat ik Hans niet direct zag (hij was aan de overkant van het water gaan staan) en ik niet meteen de videofunctie op de telefoon kreeg, duurde het even. Opeens hoorde ik een heleboel herrie en zag heel hoog in de lucht de drone richting Geestweg vertrekken. Hans rende er nog hulpeloos achteraan. Iets wat op zich wel een heel leuk gezicht was. Omdat ik daardoor in beslag werd genomen zag ik niet waar de drone heenging. Het werd al wat donkerder en ik ging samen met Hans zoeken. Manlief was natuurlijk bang dat deze op een auto was gevallen, maar we zagen de hele drone niet meer. Jammer van het speeltje, dat was dus van korte duur.
Ik besloot wel even het hele verhaal op facebook te zetten, want je weet maar nooit of iemand van de flat het gebeuren gezien had en wellicht iets had zien dalen.
De volgende ochtend ging ik ook nog even op de fiets zoeken en bij de mannen van de bouw informeren. Misschien hadden zij iets gevonden. Zij moesten natuurlijk ook wel lachen om het verhaal. Grote jongens met speelgoed….
Thuisgekomen zag ik op facebook een bericht dat er een drone was gevonden. De eerlijke vinder (zonder besturing heb je er ook niks aan) had deze aan het hek van de begraafplaats gehangen. Snel sprong ik op de fiets om de verloren zoon terug te halen. En natuurlijk waren we heel nieuwsgierig wat de drone gefilmd had.
We gingen er eens even goed voor zitten ’s avonds en wat we zagen was helemaal niet slecht. De filmopnames waren haarscherp. Je zag zelfs Hans nog rennen achter de drone aan. Een paar minuten later zie je het apparaat naar beneden storten. Het gaat heel langzaam en er volgt een redelijk zachte landing in het gras. De laatste beelden die overigens ruim 20 minuten duren zien we grassprieten en een langzaam ondergaande zon.
Na dit avontuur hebben we nog niet opnieuw met de drone gespeeld. Hans wil eerst een beetje beter de besturing onder de knie krijgen. Oja, hij doet het nog en de gehele film hebben we gedeeld op facebook. Met dank aan de eerlijke vinder.
