Lezing

‘Geef jij weleens lezingen? Het is een vraag die mij diverse keren gesteld wordt. En inderdaad dat doe ik weleens. Best wel vaak, vind ik zelf. Vorige jaar een aantal keren en ook voor dit jaar heb ik al een viertal verzoeken gekregen. Waar ik het dan over heb? Over mijn boeken en over mijzelf. Eigenlijk is het een gesproken blog, zo zou je het kunnen noemen. Na het schrijven van een zevental boeken begint mijn naam als schrijfster binnen het Westland best bekend te worden.

Gisteren was ik in de (voormalige) Vluchtheuvel in Maasdijk waar ik Vrouwengroep ‘Lydia’ mocht toespreken. Een gemêleerd gezelschap want wie denkt dat vrouwenverenigingen totaal achterhaald zijn komt bedrogen uit. De dames zijn dan wel op een zekere leeftijd, maar zeer geïnteresseerd. Tijdens mijn voordracht lees ik ook voor uit eigen werk. Het is niet lastig om een stukje te vinden waarmee je zonder twijfel scoort.

De dames genieten van mijn krentverhalen uit ‘Herinneringen van de druivenkrenttijd’ en natuurlijk zijn enkele verhalen uit het boek ‘100 jaar trouwen in het Westland’ heel herkenbaar. Ook het boek ‘Onze reis naar Israël’ geschreven door een oudoom en mijn oma werd een dikke hit. Na afloop komen er direct verhalen en een tip waar ik misschien weer een boek mee zou kunnen vullen.

Schrijven, het blijft mijn passie, maar wie denk dat het schrijven van een boek je rijk maakt moet ik helaas teleurstellen. En dan heb ik nog het voordeel dat ik alles zelf doe. Ook het vormgeven en de opmaak, de PR en de verspreiding bij de boekhandels. Alleen het drukken laat ik aan de professional over.

Over een paar weken hou ik weer een lezing. Benieuwd of er dan ook weer leuke reacties komen.

Inmiddels heb ik al een aardig oeuvre