Bouwen

Aan de overkant van ons appartement complex wordt volop gebouwd. Afgelopen week was de feestelijke oplevering. We zagen de vlag uithangen en meteen allemaal busjes met werklui arriveren.

Dat doet me denken aan 35 jaar geleden. Toen in 1980 ons nieuwe huis in Poeldijk gebouwd werd. Wat waren we blij met de gelegenheid om een eigen huis te kunnen kopen en dan nog op de plek die we graag wilden. Ieder weekeinde gingen we kijken hoever het huis al was. Het ging niet zo heel snel, maar toch konden we na verloop van enkele maanden al door het huis lopen. Dat was belangrijk, want ik wilde de ramen opmeten voor de nodige gehaakte gordijntjes. Dat was in die jaren heel erg in de mode. Voor alle ramen werden gordijnen gehaakt en er waren nogal wat ramen…

We fantaseerden in het lege huis waar de meubels zouden komen te staan en waar we gingen slapen. We keken in de tuin om de afmetingen van het hek al te berekenen. We aanschouwden het schuurtje om te zien of er wel voldoende fietsen in pasten. Toen het huis eenmaal ‘waterdicht’ was mochten we er niet meer in. Niet tijdens en ook niet nadat de bouwvakkers weg waren. Dat was erg vervelend want we wilden natuurlijk blijven kijken of alles goed zou gaan. Kregen we wel de mooie bruine tegels die we uitgekozen hadden en werd de keuken wel goed geplaatst.

Het duurde tot 20 januari 1981 voordat we de sleutel kregen. Het was een spannende dag, de dag van de oplevering. Eindelijk zouden we alles mogen bekijken. En gelukkig viel het niet tegen. We waren erg tevreden. Ik weet nog dat we vloerbedekking uit gingen kiezen en alle meubels geleverd werden. Het werd een echt eigen huis waar ons gezin tot 2010 met veel plezier heeft gewoond.

De eerste keer dat je dan de sleutel in het slot steekt blijft een bijzonder moment.