Jurkje

Wij waren dit weekeinde op de sentimentele toer. Dat kwam omdat we gingen opruimen. Met name de berging beneden moet regelmatig geschoond worden. Dit keer ging ik vooral aan de gang met het wassen van kleding dat in kartonnen dozen zit. Dit zijn voornamelijk oude T-shirts (met een verhaal) van mij, baby- en poppenkleding en kleertjes die ik of mijn moeder zelf gemaakt hebben voor de kinderen en de verkleedklerendoos. Helaas is het bij ons in de berging weleens vochtig en daarom stonken alle kledingstukken heel muf. Tijd voor actie dus.
En dan krijg je een hele doos kleding in handen waar je je eigen kindertjes nog in hebt zien lopen. Sterker nog de meeste jurkjes en truitjes zelf gemaakt.

Er was één jurkje dat er bovenuit steeg. Het is het lichtblauwe jurkje dat mijn moeder voor mij maakte toen ik nog maar vier/vijf jaar oud was. Het is een beetje bijzondere stof. Heel synthetisch zoals de stof in de jaren zestig kon zijn. Het geheel is afgezet met een mooi kantje en blauw lint. Het is echt een feestjurkje dat zie je zo.

Toen mijn dochter Marjolein zo oud was dat ze het aankon ging ze ermee op de foto. En u raadt het misschien al vandaag was kleindochter Julia de aangewezene om het ruim vijftig jaar oude jurkje te passen.

Het paste precies en ze wilde het eigenlijk niet meer uit. Misschien omdat ze zich ook heel speciaal in het jurkje voelde. Net als ik toen. Met het jurkje sta ik namelijk op de foto, samen met mijn broer en zus. Mijn jongste broertje was nog niet geboren.

Ik heb het jurkje netjes gewassen en weer opgeborgen. Misschien komt er nog een keer een gelegenheid dat een kindje het even aankan.

Ondertussen heb ik dit weekeind vijf wassen gedaan, maar ligt alles schoon en gestreken in diverse plekken binnen ons appartement. Dat is in ieder geval beter dan in de muffe berging.