Camperaar
Camperaar is een vreemd woord dat je overal leest. Wij voelen ons ook echte camperaars. Sinds kort rijden wij met onze camper over s’ Heren wegen. Als camperaar ben je geen kampeerder, want daar heb je gewoon te veel luxe voor. Wij hebben alles aan boord, keuken, douche, wc, luxe slaapplek en veel comfort. Vandaar dat het woord kampeerder de lading niet dekt.
Afgelopen weekeinde waren we in Maastricht op een plek die speciaal voor campers is ingericht. De camperplek telt 100 plaatsen met als uitzicht een doodlopende tak van de Maas. Op het terrein zijn alle gemakken aanwezig zoals elektriciteit, water en de mogelijkheid om water en de chemisch toilet te lozen. En niet onbelangrijk een bushalte in de buurt, maar met de fiets is het slechts 9 minuten fietsen naar het Vrijthof.
Zo werd een braakliggend terrein een nu keurig ingedeelde kampeerplek voor campers met allemaal een eigen stukje gras en verhard terrein om de wagen te parkeren.
Bij aankomst moest je eerst via een betaalapparaat betalen. De kosten 15 euro per nacht en 2,50 euro voor elektriciteit. Wij namen meteen twee nachten. Op de bon werd keurig de uitrijcode van de slagboom vermeld, zodat je op ieder gewenst moment ook van het terrein af kon rijden.
’s Middags en tot ver in de avond was het een komen en gaan van campers. De ene soms nog mooier dan de andere. Wij gingen voor de grap eens even uitrekenen hoeveel zo’n braakliggend terreintje per nacht opbrengt. En dan hebben we het nu over half oktober en zeker niet over het hoogseizoen. Gemiddeld veertig campers per nacht maal 15 euro is toch al zeshonderd euro.
Nu zijn we op zoek naar een leuk terreintje in het Westland, want dit is toch zeker een gat in de markt. Het stimuleert het toerisme in het Westland en we hebben braakliggende terreintjes genoeg. Weinig instapkosten en het verdient zichzelf terug. Wie iets weet mag het zeggen.
