Bureau Marjoke

Drama

We lezen in de krant over familiedrama’s maar ook dit, zoals zoveel dingen in ons leven, hoort bij alle tijden. Ook mijn familie kende meerdere familiedrama’s. En hoe kom ik hier nu op? Op mijn computer draait op het moment een screensaver met de map ‘Oude foto’s van Baalen’. Daar komen allerlei foto’s uit een heel lang verleden voorbij. Sinds deze zomer heb ik ook een foto van Anton van Baalen. Hij was een jonger broertje van mijn opa en werd geboren in 1899. Anton van Baalen was kennelijk, en u begrijpt dit heb ik zuiver uit overlevering, geen vrolijke jongen. Hij schijnt erg klein voor zijn leeftijd te zijn geweest. En dat deed Anton pijn, heel veel pijn. Hij wilde zo graag groot zijn en een lange broek dragen. U begrijpt het verhaal is van horen zeggen, dus we weten niet wat de beweegredenen zijn geweest toen hij zich op 7 mei 1912 op dertienjarige leeftijd ophing. Was het een spelletje geweest? Had hij gedacht ‘langer’ te kunnen worden? We zullen het nooit weten. Maar een drama was het zeker.

Dit verhaal kreeg ik te horen van mijn achternicht Carla toen we deze zomer bij haar op visite waren. Zij had ook een foto van deze Anton in de gang hangen. Zodoende kregen we het over het familiedrama. Maar het hield nog niet op.

Nog maar drie jaar later (1915) krijgt het gezin wederom een sterfgeval te verwerken. Ook hier is de overledene nog heel jong. Het zusje dat onder Anton kwam, Josina Dirkje van Baalen, krijgt een hersenvliesontsteking. In die tijd was daar ‘geen kruid tegen gewassen’. Penicilline was nog niet uitgevonden. Josina sterft op 14-jarige leeftijd. Haar naam blijft wel levend want kort daarop wordt het eerste kleinkind geboren in de familie en zij krijgt de naam van Josina Dirkje.

Voor het tweelingzusje van wijlen Josina Dirkje, Leentje, moet dit een enorm verdriet zijn geweest. In zo’n korte tijd een broertje en (tweeling)zusje te moeten verliezen. Zoals in die tijd gebruikelijk werd er vermoedelijk niet veel meer over gesproken. Even slikken en weer doorgaan.
Het toeval wil dat ik een foto van deze Josina Dirkje in mijn gang heb hangen. En ik werd ook naar haar en mijn tante Jo vernoemd namelijk Maria Jozina.

Overigens Leentje ging nog een belangrijke rol spelen in onze familie. Zij en haar latere man Jan Dubbelman waren ‘de aanstichters’ van de verkering van mijn vader en moeder. Daardoor zit onze familie behoorlijk ingewikkeld in elkaar. Misschien ga ik het jullie ook nog weleens uitleggen.

Dit keer dus een dramatisch verhaal maar niettemin; vrolijk Kerstfeest!