Bezinning

De decembermaand blijft voor mij altijd een maand van bezinning en terugkijken. Ik kan er niets aan doen, de melancholie druipt ervan af. Maar het is natuurlijk ook een maand van vooruitkijken. Vooral naar het nieuwe jaar dat straks weer voor ons ligt.

De meeste herinneringen gaan naar de hoogtepunten van het jaar. Die zijn voor mij niet zo moeilijk te benoemen. De geboorte van onze tweede kleindochter Livia was een dag met een gouden rand. Maar ook de broers- en zusdag die we dit jaar voor de eerste keer hielden komt dicht in de buurt. En natuurlijk mooie momenten tijdens de heerlijke camper-vakanties houden mij nog vaak bezig. Ik kan er heerlijk van nagenieten. Maar er waren natuurlijk ook minder leuke momenten dit jaar. De bijna fatale operatie van Hans en de nasleep daarvan zorgde voor een emotionele tijd. Maar ook het verlies van een dierbare vriendin. Ook andere mensen die we gekend hebben zijn er helaas dit komende jaar niet meer bij.

Maar het einde van een jaar heeft ook een begin van een heel nieuw jaar. Wat gaan we doen? Waar gaan we naar toe? Wat ligt er in het verschiet? We weten het niet.

Ten aanzien van het bloggen heb ik wel een besluit genomen. Na ruim 2,5 jaar wekelijks te hebben geblogd ga ik de frequentie wat verminderen. De blog komt het komende jaar niet meer iedere week, maar één keer per maand. Wel op een vaste dinsdag, namelijk de laatste dinsdag van de maand. Natuurlijk blijf ik hopen op een enthousiast lezerspubliek. “Tot volgend jaar en ik wens jullie een gelukkig en vooral gezond 2018 toe”.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *