Bureau Marjoke

Veronica

Op 18 april j.l. was het precies 45 jaar geleden dat in Den Haag de demonstratie om het zendschip Veronica te behouden plaatsvond. En ik was erbij. Weliswaar niet zonder slag of stoot. Ik moest enorm zeuren bij mijn ouders om erheen te mogen. Ik was ook nog maar 13 jaar en helemaal alleen naar de grote stad was natuurlijk niet te doen. Na heel lang doorzeuren en dreinen (in mijn herinnering heb ik wel een hele dag gehuild) mocht ik dan eindelijk mee met mijn oudere zus Hetty en haar vriend.

’s Avonds ervoor werden nog snel voorbereidingen getroffen. Ik wilde graag een uiting van protest op mijn corduroy jasje hebben. Met de naaimachine zette ik daar de stoffen letters 538 op. Een haastklus is nooit handig, want toen het er eindelijk opzat bleek er 5 E 8 te staan. Maar niet getreurd we gingen op pad naar Den Haag.

De volgende tekst is letterlijk overgenomen uit mijn dagboek dat ik er even bij gezocht heb:

 Woensdag 18 april 1973

Nou, ik mocht eindelijk mee met H en C . C. kwam al gauw en we reden naar Den Haag. Daar stonden al 100.000 fans van Veronica, het zendschip dat moet blijven. De Veronica (het schip was even daarvoor gestrand in Scheveningen) is trouwens vannacht van het strand getrokken in zee. Nou goed, we gingen in stoet naar het Binnenhof, maar daar was het te druk. Veel mensen konden er niet meer bij, dus wij gingen naar het Malieveld. Daar was een Free concert van vele bekende popgroepen uit Nederland. Toen we aankwamen begon het te regenen. En de popgroep Shocking Blue te spelen. Ze zongen een stuk of zes liedjes enz. Daarna na ongeveer 20 minuten kwamen Mouth and Mc Neal. Die ‘Hello’, ‘How do you do?’ en ‘A-men’ zongen. Daarna, na weer 20 minuten kwamen The Cats, maar dat werd een massale afgang want de zanger was ziek. Iedereen zat te fluiten en boe te roepen, wel zielig. Maar toen…… kwam de groep The Golden Earring. Dat was zo steen, steengoed. Ik was weg van Barry Hay, o die zalige gast. Ze zongen en speelden veel nummers. Het was jammer dat ik het niet goed kon zien. Ik was mijn bril vergeten en we stonden best ver weg. Gelukkig mocht ik af en toe door H’s bril kijken. Nou ik was wel erg moe van op mijn benen staan de hele dag. Maar ik heb wel geweldig genoten!

Verder herinner ik me niet zo heel veel van die dag. Het was uiteindelijk ook vergeefse moeite want de zender moest toch stoppen. Op 31 augustus 1974 was de laatste uitzending. Later is de zender Veronica verder gegaan als Veronica Omroep Organisatie en kregen ze de C status.

Leuk detail is dat toen ik het deze week met Hans erover had, hij vertelde dat hij vanuit Dordrecht ook naar de demonstratie is geweest. Hij heeft zelfs (als zestienjarige) met nog een paar vrienden een bus gehuurd. Verder had hij weinig herinnering aan de dag.

Ik persoonlijk vond het een heel avontuur en ben het nooit vergeten.