Examen

De afgelopen weken stonden in het teken van het theorie-examen voor Hans zijn vrachtwagenbewijs. Hij ging trouw zes keer van 8.00 tot 16.30 uur naar school om daarna meteen weer de boeken in duiken. En niet zonder resultaat, want hij mocht voor twee van de drie onderdelen een vinkje bij geslaagd zetten. Het laatste onderdeel mag hij in juli herkansen. We waren blij.

Examen doen is nooit mijn favoriete bezigheid geweest. En dat is een understatement. Ik was er als de dood voor. En nog eigenlijk. Ik vind het heerlijk om iets te leren en bijvoorbeeld een workshop of cursus te doen, als… ik maar geen examen hoef te doen.

Waar is die vast gewortelde, mogelijke faalangst vandaan gekomen. Niet toen ik voor mijn mavodiploma moest slagen. Ondanks mijn zessen en zeventjes was dat een makkie. Het echte serieuze werk kwam toen in als zestienjarige naar Den Haag ging om een driejarige opleiding te gaan volgen aan de meao. Het was een heel nieuwe opleiding en ik had gekozen voor de secretariële richting. Het was meer omdat ik absoluut niet wist welke carrière ik ambieerde. Met andere woorden; ik had geen flauw idee wat ik zou willen worden.

De meao was een leuke school en ik heb er een heel gezellige schooltijd gehad. Echter het onderdeel examen was voor mij zenuwslopend. De twee eerste jaren gingen typisch met de hakken over de sloot en met veel geluk bleef ik niet zitten. Met het examen was het natuurlijk niet beter. Om een idee te geven ik zat hele weekenden te blokken op het onderdeel steno. Steno in drie talen hè. Dat was oefenen, oefenen, oefenen. Met een schraal zesje heb ik het uiteindelijk gehaald. En steno heb ik nooit gebruikt omdat in de tijd dat ik ging werken je al de beschikking had over handige opnameapparaatjes. Vooropgesteld dat je al een brief op moest nemen. Dus wat een verspilde moeite!

In mei/juni 1978 toen ik examen deed voor mijn meaodiploma was het ook heel warm. Ik weet nog dat ik een lijstje had gemaakt van allemaal dingen die ik na het leren zou gaan doen. Vermoedelijk was de lijst niet lang en stond er alleen op: naar het zwembad gaan.

Eindelijk kwam het langverwachte telefoontje met het verlossende woord: geslaagd. Zo blij als toen staat zeker in mijn top 10 van blije momenten in mijn leven.

De vlag ging uit aan de Opstalweg en altijd als ik weer vlaggen met een tas zie hangen ben ik weer blij dat ik het gehaald heb. Het blijft een levenslange opluchting.

P.s. ik heb na het behalen van de meao nog wel diverse andere opleidingen en certificaten gehaald, maar het was nooit zo spannend als toen.

Eén reactie op “Examen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *