Caminos
Caminos heet mijn leerboek Spaans. Caminos betekent wegen. Caminar is wandelen. Jazeker, ik zit op Spaanse les. Alweer een week of vijf. En het is heel leuk. Niet in de laatste plaats door onze lerares Nina, die van elke les weer een feestje maakt. Ook de groep is heel gezellig en we hebben gewoon veel lol. Of we ook nog iets leren? Zeker. Ik kan me al voorstellen, zeggen waar ik vandaan kom en diverse werkwoorden vervoegen. Want het is niet zomaar conversatie-Spaans wat wij leren. We leren ook de grammatica en dat kost mij best hoofdbrekens. Dit is namelijk nooit een sterk punt geweest.
Maar goed, vorige week bezochten wij onze (bonus)zoon en zijn Spaanse vriendin. Haar moeder en tante waren over uit respectievelijk Granada en Madrid. Echte Spanjaarden dus, al hoorden we tijdens het gesprek dat één van hen in Frankrijk is geboren en één in Argentinië. Tijdens de Spaanse burgeroorlog (1936-1939) moesten veel mensen vluchten voor het regime. Deze informatie kwam tot ons in het Engels, want mijn Spaans kwam eigenlijk niet verder dan ¡Ola! en Mi llamo, Marjoke. Maar ik deed toch een dappere poging.
Het werd een heel gezellige avond en inmiddels hebben we voor zowel Granada als voor Madrid een uitnodiging liggen. Altijd makkelijk om mensen te kennen in de wereld.
Inmiddels ga ik na de herfstvakantie vandaag weer naar mijn Spaanse les. Om mijn woordenschat te verbreden schrijf ik moeilijk te onthouden woordjes en zinnen op kaartjes. Op de voorkant het Spaanse woord en achterop de Nederlandse vertaling. Deze kaartjes neem ik regelmatig even door. Want het geheugen is na 59 jaar op deze aardkloot ook niet meer wat het geweest is. Toch ga ik doorzetten. Al weet ik nu al zeker dat ik het nooit ‘vloeiend’ ga spreken… of ik moet gaan wonen in Spanje.
Een leuk verhaal ‘caminos’ met fijne, bijzondere ervaringen Marjoke.
Caminos doet me altijd denken aan een van de mooiste platen die ik ken, namelijk Carretera van Julio Iglesias wat ook ‘weg’ betekent. Zie youtube voor de muziek.
Groetjes Jacques.