Kamperen
Mijn man en ik gingen deze week naar een campingzaak om nog wat dingetjes te kopen voor onze volgende camperreis. Natuurlijk gingen we –heel dom- ook even bij de te koop staande campers kijken. En natuurlijk zagen we weer mooie dingen waar we dan maar weer voor gaan sparen. Het gras blijft altijd groener … enz.
Wij noemen onze camperreizen geen kamperen om de doodeenvoudige reden dat we eigenlijk in een heel luxe huisje zitten. Met alles erop en eraan.
Maar vroeger gingen we echt kamperen. Met een reusachtige tent en dat deed ik al toen ik nog kind was. Mijn vader had voor de gelegenheid een enorme kist van multiplex getimmerd die op het Imperial op het dak van de VW werd bevestigd. Deze enorme kist werd gevuld met onze slaapzakken, luchtbedden, de tent en stokken. Er zaten ook planken in en het deksel van de kist had uitklapbare poten. De kist, eenmaal leeg, werd een kast en het deksel werd tafel als we eenmaal aangekomen waren op de bestemming.
We gingen nooit heel lang (vanwege het tuinbouwbedrijf) en we gingen ook niet heel ver. U moet zich voorstellen vier kinderen achterin de VW. De kleinste, ons broertje, lag in de kattenbak. Hoe mijn ouders alles meenamen weet ik nog steeds niet, al had een VW-kever in die tijd wel een behoorlijke kofferbak (voor). Maar de handige kist had niemand en ik weet nog steeds niet of het nu een uitvinding was van mijn vader of dat hij het ergens anders had gezien.
Ik herinner me nog goed dat we in Brabant waren in Drunen. We hadden thuis geoefend met het opzetten van de tent. Ieder kind (behalve de jongste) had een taak. Meestal was dit bij een ‘poot’ van de tent staan en daar wachten tot de tent omhoog moest worden getild. We waren daar behoorlijk in gedrild, want dat vond mijn vader ook leuk om te laten zien aan anderen. Die tent stond dus in no-time en het kamperen kon beginnen.
Soms was er ook een klein zwembadje bij de camping, heel provisorisch eigenlijk gewoon een gegraven put met zwart zeil. Maar wij vonden het fantastisch.
Die korte vakantie en de zomervakantie in het algemeen leek ook altijd oneindig lang te duren, net zoals de zomers die in mijn herinnering altijd droog en zonnig waren.
Maar ze waren wel onvergetelijk, vooral omdat ik nog de filmbeelden kan bekijken van deze vakanties. Mijn vader filmde namelijk heel veel in onze jeugd. Als ik zoals vandaag deze beelden voorbij zie komen brengt het me helemaal terug naar die tijd. De bijgevoegde foto’s zijn ook afkomstig van filmbeelden en dus niet zo scherp.
