Bureau Marjoke

Ziek

Eigenlijk ben ik nooit echt ziek. Een griep of een enorme verkoudheid heeft mij nauwelijks in de greep. Als ik ziek ben is het altijd serieuze shit. Dat had ik als kind al. Zo was ik als zesjarige een drietal dagen verlamd omdat de waterpokken in mijn ruggenmerg waren ‘binnengedrongen’. Iets dat bijna nooit voorkomt. Een angstige tijd vooral voor mijn ouders, maar gelukkig kwam alles weer goed. Ook had ik altijd gekke ongelukjes. Viel ik van de laatste trede van de trap en brak ik mijn arm. Mijn vader rolde er een Panorama om en we gingen naar het ziekenhuis in Delft. Nooit vergeten, ik was misschien vier jaar.

Ook overleefde ik een aantal ongelukken; ik rommelde als kleuter aan het portier van de auto en viel eruit. Zo op straat. Mijn moeder schrok zo, dat ze pardoes een tuintje inreed. Ik had gelukkig niks. Uit kleuterschool stak ik een keer de Geestweg over zonder kijken omdat ik schrok van een hondje. Werd ik aangereden, mijn tekening die ik gemaakt had voor mijn oma’s verjaardag waaide weg en dat vond ik eigenlijk nog het ergste. Ik had wel een lelijke wond op mijn rug.

Zo heb ik menig keer bij de dokter gezeten. Later kwamen de operaties en de echt vervelende ziektes. Ik overleefde een kyste, huidkanker en twee keer borstkanker. De operaties zijn inmiddels niet meer op de vingers van twee handen te tellen. Ook heb ik minimaal in vijf ziekenhuizen gelegen en dat soms voor een tot twee weken. Dus ervaring met ziek zijn heb ik genoeg.

Waarom vertel ik dit. Vorige week was ik ziek. Het begon maandag met keelpijn en algehele lamlendigheid. Het duurde precies een week. Zoals mijn ‘oude’ huisarts in Poeldijk altijd al vertelde bij griep; ‘als je iets neemt duurt het zeven dagen en als je niks doet duurt het een week’. Het was dus gewoon uitzieken, maar leuk is anders. Ik heb heel veel op bed gelegen waardoor ik natuurlijk ook mijn energie verloor. Dinsdagavond voegde Hans zich bij me in bed en lagen we samen. Hij had het ook niet best en de voorraad paracetamol, keeltabletten, hoesttabletten enz. slonk aanzienlijk gedurende de dagen. Einde van de week krabbelden we weer een beetje op. Hopelijk hebben we het weer gehad voor een hele tijd.